می جویمت در هرجا ، در تبسم گل ، در نوازش باد ، در زوزه آب ، در

طلوع صبح ، در فغان بلبلان عاشق ، در آسمان پر ستاره ها ، در

آغوش خاک ، در عکس ماه ، در روی گل ، در پرواز پرنده ، در کمال

نفس ، در افق تاریک ، در نغمه باران ، در اوج آسمان ، در باورهای غلط
 
، در پهنای دریا ، در فلک افسون ، در پیام درد ، در آه سرد ، در شفق

خون گرفته ، در بستان جان ، در غروب دل ، در حبس کلام ، در راز

شب ، در اندرون کعبه عشق ، در دام غربت ، در رخ آن سمن روی ، در

ناله چکاوک ، در جام مست ساقی ، در شوق باطن ، در گره غنچه ،

در صدف سینه ، در کار جهان ، در کمینگاه انکار ، در گل صد برگ ، در

مزرعه سبز فلک ، در کوکب بختم ، در این وادی سینه ، در نخل آهم ،

در افکار پریشان ، در گیسوی عروس سخن ، در گنجینه خاطر ، در پاییز
 
سرد ، در خلوت گاه دل ، در سراپرده غیب ، در اشک هر مژه ، در غزل
 

خوانی قمری ، در مادر گیتی بنگرم تا بجوئیم روزی آن پنهان اسرار را .

 

 

دوست داشتم اشکی بودم تا در چشمانت زندگی می کردم بر گونه هایت جاری می شدم و کنار لبانت می مردم .

 

                                          زیباکده

                               من از مشکلاتم مهمترم

ماسک صورت

یک قاشق چایخوری پودر جوانه گندم +یک قاشق چایخوری ماست را خوب مخلوط کرده روی صورت می مالیم . پس از یک ربع ابتدا صورت را با آب گرم و سپس با آب سرد شسته و اجازه دهید خودش خشک شود سپس از کرم مرطوب کننده استفاده کنید .

 

 

                                   میکده

 

پافشاری جزء مشترک تمامی موفقیتهای چشمگیر است .

 

                        حق همی گوید چه آوردی مر ؟!

                        اندرین مهلت که دادم من ترا ؟!

                       عمر خود را در چه پایان برده ای ؟!

                      قوت و قوت در چه فانی کرده ای ؟!

                          گوهر دیده کجا فرسوده ای؟!

                        پنج حس را در کجا پالوده ایی ؟!

                   چشم و گوش و هوش و گوهرهای عرش

                   خرج کردی چه خریدی تو ز فرش ؟!

                                                                " مولوی"

اسیر





اسیرم ؛ اسیری در دو راهی های ماندن و رفتن . اسیر در تنگنای

دانستن و ندانستن . اسیر چهار چوب قیودات . اسیر در تمامی دایره
 
های بسته دنیا .

می خواستم رهایی یابم . می خواستم از هر چه بند است بگریزم .

می خواستم در دنیایی فراتر از آنچه پیش رو دارم پا بگذارم . می

خواستم نا دیدینها را ببینم . می خواستم فریاد کنم . می خواستم پا
 
به دنیای عاطفه بگذارم . می خواستم از ماده بگریزم و با جان یکی

گردم .

ولی افسوس ؛

که باز هم قدم در دایره بسته تری گذاشتم . خود را به دریای خماران
 
سپردم و چشمان بسته خود را بسته تر کردم . دم فرو بستم و در

عالم نشئگی خود را به دریای ناشناخته ها سپردم . و من در مانده

ترین عالم جهالتم . من اسیر ناشناخته ای و نا شناخته ای اسیر من .
 
و این چه رسم روزگار است . جسم و روحم در اختیار نا شناخته ای .
 
پس علت جان سپاری چیست .

با خدایا ؛ من این راه را به مدد و یاری تو می سپارم . من به امید تو

گام بر می دارم . من به امید تو لحظه ها را می شمارم . ای خدا

شاهد باش که من در این راه اشکهایم را قربانی کردم . تمامی عشق
 
و احساسم را . ولی تنها در راه تو . و تو واسطه این پیوند باش . تو

قلبم را بگیر و هدیه ای بیگانه ای کن و گرنه مرا یارای چنین کاری
 
نیست .






                                             زیبا کده 

                                    من از مشکلاتم مهمترم



برای پر پشت کردن موها

به ۴/۱ شامپو یک پاکت ژلاتین بیفزائید
۲/۱ پیمانه سرکه ی سفید را با ۲/۱ پیمانه آبلیمو مخلوط کنید . پانزده دقیقه این مواد را بر روی موهای خود بگذارید و سر خود را با یک حوله بپوشانید .
۲/۱ بطری ماءالشعیر را به روی موهایتان بریزید و آبکشی کنید
موهایتان را شامپو کنید .






                                             میکده


رمز شادی و تکامل در فعالیت است . اصل فعالیت بی وقفه ؛ ما را پیوسته به خروج از حاشیه نشینی و ورود به صحنه فعالیت ترغیب می کند .   




                          هر کس بد ما به خلق گویند
                          ما چهره ز غم نمی خراشیم
                           ما خوبی او به خلق گوئیم
                           تا هر دو دروغ گفته باشیم 

مادر






مادر . مادرم کجایی . آخر تو کجایی که چند ی است خانه مان را بی حضور تو می یابم .

مادر ای التیام بخش گریه های شبانه ام . ای فریاد رس لحظه های تنهاییم . ای همره دستان لرزانم . ای مادر .

زمانی که خانه را به قهر ترک گفتی به یاد آوردی اشک تنهایی ما را . به یاد آوردی دیوار سنگی سکوت بین ما و پدر را . به یاد آوردی جوجکانت را که چون بیدی در مقابل سرمای خشم پدر بر خود لرزیدند .

از چه ما را ترک گفتی . مهرت را از پدر دریغ گفتی  . ما دیگر چرا ؟
چرا ما باید بسوزیم ؟ 

   ما که به اختیار پا به این دنیا ننهادیم . ولی تو . ولی تو مادر ؛ تو با آن پاهایت ؛ پاهایی که این زمان ما را از هم جدا می کند به این سر منزل رسیدی .

روزی در میان موجی از خنده و شکوه با لباسی سفید که بر زیبایی تو صد چندان می افزود بداینجا رسیدی .

و حال در آتشکده ایی که با دست خودت و مردی که به عنوان همسر در کنار داشتی ؛ بر پا کردی ؛ ما را تنها می گذاری .

ما را می گذاری تا در آتش جهالت و غرور تو و دیگری بسوزیم و هر گاه آه از نهاد سوخته مان بر خاست ؛ مهر سکوت بر لبانم نشیند .

مادر
     بگذار که دیگر مادر صدایت نکنم و لااقل در این سطور شجاعانه بنویسم ای مغرور ؛ ای ترسو ؛ ای سست عنصر و در نهایت باز هم ای مادر

آخر این چه رسمی است که ما ناجوانمردانه به صلابه کشیده شویم و تو و پدر هر یک به سویی روید .

این درس کدامین مکتب است که ما بی گناهان به جای شما گناهکاران به پای چوبه مجازات برویم و عمری در محکمه دیگران

محاکمه شویم . آخر به ما بگوئید ؛ به ما بگوئید ما دلسوختگان حرم نا امن خانه به کجا پناه بریم و با که بگوئیم درد پنهان را .






                                            زیبا کده

                             من از مشکلاتم مهمترم 


روشن کننده پوست
یک عدد لیمو را دو نیم کرده و یک نیمه ی آن را روی تمام مناطق پوست بمالید . ۵ دقیقه صبر کنید و سپس پوست را با آب گرم آبکشی نمایید .




                                       میکده

هر جا که هستید همان جا نقطه آغاز است ؛ تلاش بیشتر امروز سازنده فردای متفاوت شماست .   




                       زیور به خود مبند که زیبا ببینمت 
                      با دیگران مباش که تنها ببینمت
                      در این بهار زیبا که گلها شکفته اند
                      لبخند عشق زن که شکوفا ببینمت
                     یکجام نوش کردی و مشتاق دیدمت
                     جامی دگر بنوش که شیدا ببینمت
                منشین گران و جامه سبک ساز و رقص کن
                        رقص چنان که آفت دلها ببینمت
                    بگذشت در فراق تو شبهای بی شمار
                      هر شب در این امید که فردا ببینمت
                       ای ایستاده در پس این پرده غبار
                        نزدیکتر بیا که هویدا ببینمت
                     نازم به بی نیازیت ای شوخ سنگدل
                           هرگز نشد اسیر تمنا ببینمت
                       منت پذیر قهر و عتاب توام ولی
                      می خواهم که بهتر از اینها ببینمت